नाव

फोटो बाय निखिल

टरारा फाटलं

फडकतं शिड

कायाच्या चिंधड्या 

मोडली डोलकाठी 

भंगली होडकी

सफरीचा रोमांच

उडवला कधीच

रौद्र वादळाने,

समुद्राची आसक्ती

उतरवू पाहिली

पसरला क्षितीजभर 

कभिन्न कालडोह

बरसते अंबर

आली भरभरून

एकटेपणाची झूल

निकराने झगडणं

अनामिक ओढ

अनाकलनीय घटनांची

कोसळणारी रात्र

अविरत गूढगाज

उसळत्या लाटा

कवळती कितीदा

वल्ही सरसावून

ढासळलेलं मन

पुन:पुन्हा सावर

ओसरती लाट

भेलकांडे नाव

वाळूत रुते

सापडे अखेर

सुखाचे निधान

 ---