Sunday, April 21, 2024

कोंदण

 (एका मायबोलीकर ची एक कविता वाचून प्रतिसाद म्हणून हे सुचलं)


हिरा तर देणारच नाहीस कधी
म्हणून मग कोंदणच करून घेतलं

माझा आत्मविश्वास अन माझीच हौस

कधीतरी आठवतं तटकन
दुःख कपड्यातलं चांगल्या
ती तर माझीच होती
कधीकाळची प्रार्थना

मागितल्यावर मिळतं ह्यावर
विश्वास होता बहुतेक अपार
पण मग लक्षात आलं
कर्तृत्वच खरं घडवतं

सुख अन रेशमी कपडे
दोन्ही मागणं जमलंच नाही
जमतील तितके कष्ट
हेच आयुष्याचं ध्येय ठरवलं

आता अभिमानाने मिरवतेय मी
माझ्या कर्तृत्वाला लाभलेलं कोंदण
अनुभवतेय भरून पावलेलं
माझंच हे आयुष्य!


Saturday, March 16, 2024

अनुभव

तास भराच्या योगा नंतर

सगळी गात्र दमली, थकली

आता सगळं हलकं हलकं

मन शांत, एकाग्र ध्यान.

अलगद बंद चंक्षु समोर

एक अलवार ढग तरंगतोय

अन त्यासमोर मी निश्चल.

आसपासचा थंड गार वारा

एक भरून राहिलेली तृप्तता

शांतीचा तो अविरत अनुभव

अस्तित्वा शिवाय तरंगत रहाणं.

हलकेच ढग पुढे येतो

त्याचा न कळणारा स्पर्श

तरीही तन मनाला जाणवणारं

हलकेच अलवार एक चुंबन!


एक तरल अनोळखी अनुभूती

अन लगेच वास्तवाची जाणीव

प्रखर, उन्नत, धगधगती जाग

एक क्षण थरथरलं मन

शरीर उसासलं, हृदय धडधडलं

तक्क्षणी जाणवंलं, आहे आहे,

अजून जिवंत आहे मी!

अन मग गेलेला क्षण

तो पुन्हा आठवू पहातेय

शक्यता आहे, तयार करतेय

माझी मलाच मी, त्यासाठी.

किती मजेशीर आहे हे 

हे सगळं जाणणं जमलं

याची देही, हृदयी अनुभवला 

मनी झेलला, पचवला तो

किस ऑफ द डेथ!

Saturday, February 17, 2024

सुनो पार्थ...



सुनो पार्थ अब न रहुंगा, 
नंदिघोष पे सवार, मै
अब तुझेही तय करना है,
लढना है या पिछे हटना है
सारथ्य करना है तुझे ही
और लढना भी है तुझ को ही
एक हाथ प्रतोद पकडना है
दुजे में प्रत्यंचा कसनी है
एक हाथ में लगाम और
दुजे में तीर पकडना है
सुनो पार्थ अब न रहुंगा, 
नंदिघोष पे सवार, मै

एक नजर रास्ते पर
दुजी शत्रूकी वार पर
एक पाँव रथमें जमाना
दुजा शत्रू की ओर बढाना है
एक विचार रणनिती का
दुजेसे वेग का अंदाज लेना है
सुनो पार्थ अब न रहुंगा,  
नंदिघोष पे सवार, मै

खडा सामने शत्रू,
आत्मजका रुप लिये
और ये भी हो सकता है की
खुद के ही शत्रू बन बैठे तुम
सत को देखोगे,
असत की नजरोंसे
या तौलोगे असत को,
सत की तराजूँ में
होठों पर होगी प्रेम की भाषा
जिसमे अर्थ भरा नफरत का
ये भी हो सकता है के
दुष्मन की नजर तुझे सवारें
या दोस्तका आलिंंगन ज्वाला बने
सुनो पार्थ अब न रहुंगा,  
नंदिघोष पे सवार, मै

अब ना होगी कोई शिखंडी
सिधे तीर चलाने होंगे
होकर मन में क्रूर क्रूर
और करना होगा तुम्हे ही
भीष्म का अभिमान चूर चूर
ना होगा अस्त से पहलेही ग्रहण,
ना होगा साथ सुदर्शन तेरे
पाताल तुझे  ही ढुँढना होगा
और छाटना होगा सिर जयद्रथका
घटोत्कच को अब न जायेगा बुलावा
इंद्रास्त्र को खुदही झेलना होगा
सुनो पार्थ अब न रहुंगा, 
नंदिघोष पे सवार, मै

ना होगा कर्ण पर श्राप कोई
उसे हराने अब तुम्हें ही
अधर्मका हाथ धरना होगा
मिला उसे वरदान पिताका
पुत्र को ही अब सहना होगा
अश्वत्थामा का शीरोमणी अब
तुमसे ना उखाड पायेगा
दे कर ही अब गुरुदक्षिणा
रोष सखीका सहना होगा
सुनो पार्थ अब न रहुंगा, 
नंदिघोष पे सवार, मै

कौरवोंका वंश मिटा कर भी
न दे पावोगे किसी को शांती
स्वर्गारोहण करते चलते
डगमगायेंगे पांव तुम्हारे
स्वर्ग से पहिले पायदान दो पिछे
तुम्हें समझ अब आयेगा
सुनो पार्थ,अब न रहुंगा, 
नंदिघोष पे सवार, मै
-- 

Friday, February 16, 2024

बसंत पंचमी

आले सोडूनिया घर माहेरा 

सख्या शोधते कधीची तुला


स्मरते मनी तुलाच सखया

अजून अनोळखी तू जरा

तरी नजर शोधते आधारा

क्षण एक स्मित ओलावा


हरित तृणांचा गार ओलावा

हवेत पसरला सुगंधी मरवा

गाज उठे मनी तरंग नवा

झंकारले तनमन तूच हवा


गाजत वाजत बसंत आला

सोहळा सजला गार हिरवा

उभार आला आज यमुनेला

आस लागे दर्शनाची हृदयाला


भेटे जीवशीव, होई तृप्तता

आसमंत हा होई हिरवा

आकाशी बरसे रंग निळा

तोचि तू दिसे शाम सावळा"


Monday, January 1, 2024

नाव

फोटो बाय निखिल


टरारा फाटलं

फडकतं शिड

कायाच्या चिंधड्या 

मोडली डोलकाठी 

भंगली होडकी


सफरीचा रोमांच

उडवला कधीच

रौद्र वादळाने,

समुद्राची आसक्ती

उतरवू पाहिली


पसरला क्षितीजभर 

कभिन्न कालडोह

बरसते अंबर

आली भरभरून

एकटेपणाची झूल


निकराने झगडणं

अनामिक ओढ

अनाकलनीय घटनांची

कोसळणारी रात्र

अविरत गूढगाज


उसळत्या लाटा

कवळती कितीदा

वल्ही सरसावून

ढासळलेलं मन

पुन:पुन्हा सावर


ओसरती लाट

भेलकांडे नाव

वाळूत रुते

सापडे अखेर

सुखाचे निधान

 ---