पाठवशील रे तू
पाऊस,
पागोळ्या,
थेंब,
आठवणी....
अगदी चिंब असणाऱ्या...
पण बदलला ऋतु,
बदलली नाती,
बदलली आस,
बदलली ओढ...
मग सुनाच तो पाऊस,
आक्रसलेल्या पागोळ्या,
थबकलेले थेंब,
पुसटलेल्या आठवणी,
...
जाऊ दे
सोड तो नाद
जप तुझा तुझा पाऊस
तुझ्यासाठीच
मला नुसता
डोळ्यातून झरणारा पाऊस पुरेसा...
पुरेसा जीवघेणा!
शाख शाख टहनी टहनी
पसारे बाहें अखियाँ बिछे
देख रहीं अंबर की ओर
मिट्टी का हर कण कण
सदियों से है प्यासा सा
राह ताकता अंबर की ओर
दूर वहाँ पिछे बसती के
ढलते सूरज की चाहत
इक बादल हो अंबर की ओर
इक अकेले पेड से लिपटी
कब से खडी देख रही हु
तूही आ जा अंबर की ओर
पाऊस पाऊस
माह्या कष्टाचा मैतर
शेतात पेयली रोपं
कशी तरातली वर
पाऊस पाऊस
माह्या मनाचा सोबती
देतो आठवय रायाचा
सडा जाईजुईचा भोवती
पाऊस पाऊस
माह्या कपाळीचं गोंदण
पडला घात अवेळी
गेयं वाहुन वाहून
पाऊस पाऊस
माह्या डोयांच्या आत
भिजवितो दुखाले
वेदनेचा फुटे कोंब
पाऊस पाऊस
माह्या जन्माचं गाऱ्हाणं
फिरे वेठीचा हा आस
कधी संपल हा मास
