प्रेमामधे पुरा न भिजला
प्रेम तयाला करु नको
मैत्र ज्याला पुरे न कळले
मित्र त्याला करु नको
अकुशल भावनेसोबत
कारागिरी करु नको
अर्धे मुर्धे जगणे अन
मरणेही अर्धे करू नको
धरलीस कास अव्यक्ताची तर
घाई बोलाण्या करु नको
बोलण्याचा घेतलास वसा तर
मधेच थांबणे करु नको
मान्य गोष्ट एखादी तर
न मांडणे तू करु नको
अमान्य तुला असे काही
अस्पष्ट बोलणे करु नको
दिले कुणी अर्धे उत्तर
स्विकार त्याचा करु नको
अर्धसत्य भवती वावरती
विश्वास त्यावर करु नको
पाहशील जी स्वप्ने तू
अपुरी पाहणे करु नको
अन आशेचे पाखरु तयाचे
पंख कापणे करु नको
अर्धा भरला पाण्याचा प्याला
तहान भागवणे करू नको
चतकोर तुकडा भाकरी साठी
जीव टाकणे करु नको
अर्धा रस्ता कोठलाच अन
ध्येय तुझे करु नको
अर्धवट विचारांनी मनाला
घेरुन घेणे करु नको
अर्धांग तुझे प्रेमाचे श्रेय
त्यास असे तू करु नको
आयुष्याचा वळणावरती
तुलाच विसरणे करु नको
अव्यक्त असा बोल एक
मनात ठेवणे करु नको
अन स्मित जरासे करणे
यास विसरणे करु नको
आप्तांच्याजवळ नसणे
हे कधीही करु नको
आप्त असुनि लांब असती
जवळ त्यांना करु नको
मित्र कोण अन मैत्र काय
भान सोडणे करु नको
तुझ्यातले मर्म तुझे
विसरणे करु नको
-
(खल़िल़ जिब्रानच्या एका गज़लवरून)
No comments:
Post a Comment