अकु

आभाळ भरून यायचेच
आठवणींचे
किनारही असणारच
दु:खाची
इतक्या वर्षांचे कायकाय
साठलेले
इतक्या साऱ्या अनुभवांचे
भांडार
इतक्या साऱ्या गप्पांचे
सार
खुसखुशीत हास्याच्या कितेक
राशी
चर्चा वादविवादांच्या कितेक
मैफलि
सुरेल गाण्यांच्या मोहक
लकेरी
सल्ले, उपाय अन माहितीच्या
खाणी
माऊच्या दुखऱ्याच पण
गंमतीजमती
तिच्यासाठी म्हटलेले श्लोक पाढे
गाणीबिणी
बहिणीसोबतच्या सगळ्या
धावपळी
केरळचा निसर्ग, तिथली नदी
अन पूर
तिथली काढ्या मसाजाची
दिनचर्या
सिस्टर आयांच्या पोटची
माया
अनेको उपक्रमांमधला सजग
सहभाग
छोट्या मैत्रिणींशी केलेली
दोस्ती
ओळखीच्या अनोळखींच्या मनातला
आदर
सखेग मधलं तुझं समंजस
अढळपद
आपल्या आजाराबद्दलची शांत
स्विकृती
प्रत्येक संकटाला साजरं होणं
हसून
एकदा जोडलं की जोडलं अशी
नाळ

तर अशी ही न संपणारी
यादी
म्हटलं न, भरून यायच्याच
आठवणी
न संपणाऱ्या, उत्साह आनंद
इंद्रधनुष्यी
असच जगलीस आयुष्य
भरभरून
अन शिकवून गेलीस कसं
जगायचं!

अष्टमी

बिचारा पौर्णिमेचा चंद्र!

अष्टमीच्या चंद्राचं

मात्र सगळच खास!

उगवताना छान प्रकाश

निळं निळं आकाश

स्वच्छ दिसणारं क्षितीज

जरा वर आलं की

सुरु होतेच रंगपंचमी

पश्चिमेची लाली उधळते

अगदी पूर्वेपर्यंत.

खरं तर जास्तच 

खुलते ती पूर्वेला

पश्चिमेचा गडद मळवट

पूर्वेला छान गुलबक्षी होतो

अन सूर्यास्तानंतर

पसरत जाणारी

जांभळी निळी आभा

त्यात तर काय

उठूनच दिसतो

शुभ्र सतेज चंद्र!

रात्र चढत जाते

अन चंद्राचा दिमाख

वाढतच जातो

पूर्ण गोलापेक्षा

असे अष्टक 

जास्तच खरे वाटते

तीन मित्यांमधली

त्याची गोलाई

जास्तच मादक

दिसू लागते.

अन मग आसमंत 

झाकाळून जातो

टिमटिम करत

एक एक चांदणी 

लुकलुकु लागते

पौर्णिमेच्या सारखा,

अष्टमीचा चंद्र

त्यांना झाकून नाही टाकत

आपल्या बरोबर 

चांदण्यांची प्रभावळ घेऊन

तो सरकत रहातो, 

आकाशभर!

अन मग मावळताना पुन्हा

आकाशात अंधुक निळाई

दाटून येत असते.

आता उलट होतं

पूर्वेची सोनेरी किरणं

पश्चिमही उजळवतात

अन त्यात हे राजस सौंदर्य

हळूहळू क्षितीजापार

निघून जातं

मनात एक हूरहुर जागत रहाते

पंधरवड्याची आस

मनात उभारी धरते !

म्हटलं न, 

अष्टमीच्या चंद्राचं

अगदी सगळच खास!

---