गोष्ट - तुमची आमची

आजी

पहाटे उठायची चूल पेटवायची
दुधाची चरवी ठेवून
केरवारे आवरायची
आन्हिकं उरकायची
सडासंमार्जन, रांगोळी, पुजा
मग सगळ्यांचा नाश्तापाणी
भाजी, भाकरी, भात आमटी...
दुपारची वामकुक्षी
संध्याकाळचा केरवारा
सांजवात, शुभंकरोती, रामरक्षा
तुळशीपुढचा दिवा लावणं
रात्रीचा स्वयंपाक, चूल सारवणं...
सगळं सगळं रोज तेच

आई
सकाळी उठायची गॅस पेटवायची
दुध, चहा ठेवून
केरवारे आवरायची
आन्हिकं उरकायची
उंबऱ्याबाहेरची रांगोळी, पुजा
मग सगळ्यांचा नाश्तापाणी
भाजी, पोळी, भात आमटी...
दुपारची वामकुक्षी
संध्याकाळचा केरवारा
सांजवात, शुभंकरोती, रामरक्षा
देवघरातला दिवा लावणं
रात्रीचा स्वयंपाक, ओटा सारवणं...
सगळं रोज तेच तेच

मी
सकाळी उठते
दूध फ्रिजमधून बाहेर काढते
सोबत लॅपटॉप स्टार्ट करते
गॅसवर दुध, चहा ठेवून
इमेल, नवीन मेसेज चेक करते
चहा पिता पिता
त्यांना उत्तरं देते
ब्रेकफास्ट, स्वयंपाक
मुलांची दप्तरं, डबे
त्यांची अर्धवट प्रोजेक्ट्स, रडारड
बस रिक्षाची वेळ
सगळं मार्गी लावून मग
आंघोळ पांघोळ आवरणं
डबा, पर्स घेऊन
स्कूटरला किक मारून
ऑफिस गाठणं
दिवसभरचं ऑफिस ऑफिस
मग प्रचंड दमवणारा ट्रॅफिक
मुलांचा अभ्यास
सटरफटर खाणं
धाकदपटशाचं शुभंकरोती
शक्तिपात झाल्यासारखं मग
वनटाईम मिल किंवा मग स्विगी
टिव्ही, फेसबुक, इन्स्टा
चकचकीत स्टोऱ्या पहात जेवण
जरा व्हॉटसअपवर चटरपटर
मुलांच्या कुरबुरी, अभ्यास
नवऱ्याचा रोमान्स अन
आपला निरुत्साह
उद्याची तयारी अन
एक दिवस पार पडला
म्हणून केलेलं हुश्य...
सगळं रोज तेच तेच

तर ही बाईची कथा
पुरुषाचीही अशीच
जरा तपशील इकडे तिकडे...

गोष्ट जन्म जन्मांतरीची
कि झेरॉक्सची
पण तुमची, आमची सर्वांची!
---