You Are a Parent, Not a Superparent

1.

You are a parent; not a superparent.

First, you should be calm,

You should be composed.

Only then can you calm and help your child.

You are a parent; not a superparent.

First, you should be happy,

You should be satisfied.

Only then can you comfort and make your child happy.

You are a parent; not a superparent.

First, you should give your child a chance to explore,

A chance to try evreything.

Only then can the child learn and gain experience.

You are a parent; not a superparent.

So just be a parent; happy, satisfied.

and confident.

And you will naturally raise a confident, happy child.

-Arati

----

2.

You are a parent; not a super one.

No need to shine like the blazing sun.

Be calm, be still, let worries fade.

Only then can your child feel safe and stay unafraid.

You are a parent; not a flawless guide.

Be happy and satisfied inside.

When joy and peace in you are found.

Your child will feel that love all around.

You are a parent;  not meant to control.

Give your child freedom; that’s your role.

A chance to try, to think, to grow.

That’s how true learning begins to show.

You are a parent; and that’s enough.

You don’t need to always be strong or tough.

Be happy, be sure, let pressure slide.

And raise a confident child with pride.

-Arati

सखा

 (हॅन्री लॅंगफेलो यांच्या द अॅरो अँड द सॉंग कवितेचा स्वैर अनुवाद)

तीर सुटला सुटला

कुठे गेला ते कळेना

पापणी लवता लवता

झाला तो दिसेनासा

गीताच्या ओळी बारा

पहा आल्या सरा सरा

जशा आल्या तशा त्या

झाल्या पसार कुठेशा

त्याने बांधियले पूल

त्या तिराला शोधुनी 

त्याच्या हृदयाची धून

माझ्या गीताला बांधली

-

तथागताचे शांत हसू!

जगातल्या सर्वात उंच पठारावर
गारठलेल्या समुद्रभूमीतून 
जास्तीत जास्त गडद, रंगीत, कठीण रत्न 
दिवसोंदिवस वाकून शोधलेली
अन मग अनेको दिवस त्यांना
खट्ट खरखट्ट करत उखळीत दळलेली
अन तयार झालेली रवाळ, रंगीत वाळू.
हे सर्व करताना आलेले निसर्गभान 
आसपासच्या निरव शांततेची जाणीव 
वाऱ्याची अन खालच्या नद्यांची गाज 

निसर्गाचं आपल्याशी असणाऱ्या नात्याची जाण
त्यातून आलेला संयत साधनेचा प्रयास
चिंतन आणि मनन यातून आलेल्या एकात्म आकृत्या
आणि अंतिम शांततेच्या त्या उदगात्याचे स्मरण!

अन मग त्या सगळ्यांचे सार उतरवत
विश्व, निसर्ग, मानवी मन याच्या संरचना 
भौतिक आकृत्यातून विविध रंगात रचताना
"चक्र पूर" मध्ये रंगीत वाळू भरून
त्यावर तारांनी आघात करत
कर कर कर कर या तालात
त्यांच्या समन्वयातून पडणारी संततधार -
रवाळ रंगीत वाळूची संततधार
घेत जाते विविध आकार, रंग, आकृती
एक वा अनेकांची तपश्चर्या, साधना 
उलगडत जाते लाकडी चवथऱ्यावर
एक विश्व!

आणि मग तो दिवस येतो
पूर्ण होते वालुका मंडल!
उत्कट रचना, अमूर्त शांतता, सशक्त ताकद
रचणारे, बघणारे, वास्तु, आसमंत, सृष्टी... 
सर्वच सुचिर्भूत होते; निरोगी होते; पवित्र होते.
बाहेरून,आतून, सूक्ष्मातून एक सच्चिदानंद संवाद.
करुणा, सहसंवेदना, नश्वरतेची जाणीव
अन वैश्विक उपचार पाझरत राहतात. 
सगळे स्वच्छ, सुंदर, तरल, निरभ्र करून टाकतात
विश्वाचे, मनाचे, ज्ञानप्राप्तीच्या मार्गांचे
ध्यान, एकाग्र, चिंतन, अध्यात्म
यांना चालना देत उभे राहते
रंगीत वालुकामय मंडल!

आणि मग येतो तोही क्षण
संपूर्ण मंडलाच्या सर्व त्रिज्यातून
एकत्र येत जातात सर्व दिशा,
सर्व रंग, सर्वमिती, सर्व आकाश
आणि मध्यात तयार होत जाते
हे निरंग सत्व!
सूचवत जाते विश्वाची नश्वरता
त्याचा सहज, तत्पर, स्वीकार-
अन मग मृतघटिकेत सामावून
आणले जाते पुन्हा नदीच्या तीरावर
तिथल्याच नदी तीरी अर्पण केली जाते
निरंग सत्वाची वाळू.
अगदी तितक्याच निर्लेपपणे, निरपेक्षपणे
जिथून आलो तिथेच संपणे
मोक्ष पावणे!
अन या सर्वांच्या मध्यात
फक्त मंडलाचे जगणे!

काश
काश, असे जगता आले असते तर?
तथागताचे शांत हसू
मग तरळले असते
प्रत्येकाच्याच ओठी...!

---

"चक्रपूर" - फनेल सारखे एक धातूचे साधन ज्यात वाळू भरून रांगोली- मंडल रेखले जाते.

----------------------------

ता . क. 

कविते बद्दल थोडेसे .. 

सर्व छायाचित्र नेट साभार 

----------------------------

कोऽहम्

आकाश, क्षितीज, सागर

वितळत राहिले जीवनभर

सीमारेषा विरघळल्या पार

अन निरवतेत झिरपलं सार

कोऽहम् कोऽहम् ...

आहेस तू सोबत...

 मला माहितीय

माहिती आहे

तू आहेस सोबत!

इतका दूरचा पल्ला

हा पसरलेला जलाशय

माहिती आहे

तू आहेस सोबत

पण जरा वेळ

काही क्षण

विसावू या फांदीवर

पाहू दे तुला नीट

घेऊ दे छाती भरून श्वास

पंखांना थोडा आराम

माहिती आहे 

आहेस तू सोबत

सारे आयुष्य 

पार करायचेय

तुझ्या सोबत

या निळ्याशार 

जलाशया पलिकडे

आहे फुलांचे रान

उंच घनदाट वृक्ष

बांधायचेय घरटे

दोन चार पिल्ले

माहिती आहे

आहेसच तू सोबत

I know...

 I know

You are with me!

This is a long journey 

The vast expanse of world

But I know you're with me!

Just for a while,

A few moments,

Let’s rest on this branch

Let me see you clearly

Let me take a deep breath

Give my wings some rest

And I know

You are with me!

A whole life

We have to cross together

Beyond this deep blue lake,

There lies a field of flowers

Tall, dense trees

We have to build the nest

Raise a few little ones...

I know

You are indeed with me!

---

Alzheimer

Knowingly or unknowingly,

one by one,

the doors begin to close.

Though not literally closed 

they simply fade up...

into the surrounding walls.

The very idea of doors;

slowly disappears into 

the pale hues of the walls.

And memories slip away 

people, relationships, existence...

and the universe itself.

And then, what remains is

just a white plain canvas 

blank, blurry, diminishing...

the kiss of death! (chat GPTच्या कृपेने )

( माझ्या अनुभव या कवितेचे भाषांतर. धन्यवाद सोनल इनामदार ) 

After an hour of yoga,

The entire body is exhausted, tired,

Now everything feels light, light,

The mind is calm, focused in meditation.

Softly, in front of closed eyes,

A gentle cloud floats,

And in front of it, I am still.

The cool, fresh breeze around,

A feeling of contentment fills me,

The endless experience of peace,

Floating without existence.

Slowly, the cloud moves forward,

Its invisible touch,

Yet, the body and mind feel it,

A soft, gentle kiss!

A delicate, unfamiliar sensation,

And then, the awareness of reality,

Intense, elevated, a blazing awareness,

For a moment, the mind trembles,

The body sighs, the heart pounds,

And immediately, I realize, I am alive!

And then, the moment that has passed,

Tries to come back,

There’s a possibility, it’s preparing,

To make me, me again, for that.

How delightful it is,

To experience and know all this,

To feel it in the body, in the heart,

To embrace it within, and digest it,

A kiss of death!

जीवन

मावळत्या सुर्याची केशरी आभा

हळूहळू पसरतेय सगळीकडे

खिडकीच्या कट्यावर बसून

हातात कॉफीचा कप घेऊन

हे सगळं पहात आठवतेय

एक एक सुंदर अनुभव

होणारी रात्र जाणवतेय 

येणारा अंधारही दिसतोय 

मनात असंख्य चमकती

आनंददाची उसळती कारंजी

उजळून टाकते आहे कोना कोना

एक एक सुंदर अनुभव

आनंद, दु:ख, समाधान, धडपड

उत्सुकता, अपयश, नाराजी, उभारी

धडपड, निवांत, असोशी, निरपेक्ष

प्रेम, दया, राग, चिडचिड, शांत

सहृदय, सकारात्मक सगळे सगळे

एक एक सुंदर अनुभव

सकाळ होते तशीच रात्रही

मधला दिवस आपला असतो

येणारी रात्रही असते आपलीच!

दिवस भरभरून जगले की

रात्रही हवी हवीशी होऊन जाते

एक एक सुंदर अनुभव!

शिकवण

 

एरवी न जाणवणारा

अवकाशाचा गोल

असा जाणवून देतो

गाभा किती खोल

एकावर एक थर

वर गडद गडद

सांगत रहातात

जरा खोल आत बघ

उजेडाची एक तिरिप

प्रयत्न करते घुसायचा

ढगांची घनता शिकवते

किती कणखर असावं

इतरांना किती प्रभाव 

आपल्यावर पाडू द्यायचा 

हे शेवटी आपणच

आपलं ठरवायचं असतं!

---