विचारांचं वादळ तसं येतच झंजावत!
एक, दोन, सतराशे पन्नास विचारांना कसलं बंधन?
एकमेकात अडकून सगळाच सावळा गोंधळ!
मग थोडं शांत बसावं; मोठा श्वास घ्यावा.
अन अलवार हा गोंधळ निवरत जावा;
तसं एक एक ढग विरत जातो.
जलचित्रात जसा एक कुंचला फिरावा,
तसे हलके हलके निरभ्र होत जातं आभाळभर मन...
अन मग स्वच्छ प्रकाश - मनभर!
---
No comments:
Post a Comment