सुरकुत्या

मला नाहीच भावत फारसा
तुकतुकीत, नितळ, तजेलदार
चेहरा, त्वचा, अगदी व्यक्तीही.

ना कळतं व्यक्तित्व, ना विचार
ना प्रेम, ना आस्था, ना लागणी
व्यक्त होणं, अगदी निर्विकार

तुलनेत रेषां कशा सांगतात सर्व
काय काय सोसलं, कसं, किती,
सोसतानाही पचवलं, अगदी हसत

प्रत्येक सुरकुती जोडत जाते
त्याला न मला एकेका धाग्याने
कळत जातो तो, अगदी खराखुरा

त्याच्यातलं माणूसपण झिरपतं
त्याची माझी नाळ विणली जाते
भिजवत जाते आत, अगदी मनात