तुझाच मला आधार होत.
तुझ्या सावल्या टाळत
अंधार मी खोदत होतो.
एकदा विचार आला,
चढून पहावा सूर्य एकदा !
पण तेव्हढ्यात थबकलो,
विचार केला....
त्यासाठी तुझ्या सावलीतून,
तुझ्या देठावरून जाताना,
एखाद वेळेस
तुझ्या पाकळीलाच
सूर्य समजून थांबलो तर ?
आणि म्हणून
तुझ्या सावलीशी
थबकलो, मागे सरलो
आणि
तेव्हाच मला उमगले,
उमलले,
मीच एक सूर्यफूल
मीच एक सूर्यफूल
