रखरखीत रेताडावर, खडकाचाच आधार
ना आसमंतात सावली, वर उष्ण बोचरावारा
बेरंगी, शुष्क आसमंत; अन नीरव शांतता
पक्षी, प्राणी, मानव; कोणाचाच ना संग
ना आभाळाची माया, ना कोणता जीवन-स्त्रोत
सृजनाची कोणतीच, अगदी नसलेली लक्षणं
आणि तरीही, अगदी आतून उमलून आलेली
ही फुलांसारखी नाजूक, हिरवी, कोवळी जीवनेच्छा
शिकवतेय दगडालाही; बघ, असं जगायचं!