पुरा उभा वठलेला मी
तरीही प्रसवतो काही
दिसतो काष्टवत वरुनी
तरी रुजते आत काही
भिजलो जलधारेत किती
उनकवडसे ल्याले किती
मोजदाद न केली कधी
जीवनगाणे गात मनी
संथ धडधड उरातली ती
कुठे लोपली होती न कळे
दिड्दा दिड्दा सतारीतला
आज न कळे कसा उमटला
फुटला पान्हा वांझ नराला
भळभळ वाही जीवनवेळा
कळीकाळाचा सुटला वेढा
नरे प्रसवला तान्हा कान्हा
No comments:
Post a Comment