रखरखीत रेताडावर,
फक्त खडकाचाच आधार
ना आसमंतात सावली,
वर शुष्क उष्ण बोचरावारा
बेरंगी, शुष्क आसमंत;
नीरव, निर्विकार शांतता
पक्षी, प्राणी, मानव;
कोण्णा कोणाचाच ना संग
ना आभाळाची माया,
ना कोणता जीवन-स्त्रोत
सृजनाची कोणतीच,
अगदी नसलेली लक्षणं
आणि तरीही, अगदी
आतून उमलून आलेली
ही फुलांसारखी नाजूक,
हिरवी, लाल जीवनेच्छा
शिकवतेय दगडालाही;
बघ, बघ, असं जगायचं!
No comments:
Post a Comment