पावलं : साद - प्रतिसाद

माझ्या एका मैत्रिणीची ही एक कविता .

पावलं
-सरोजिनी

सप्तपदी चालतांना
योजले होते मी मनाशी
तुझ्या पावलांवर
पाऊल ठेवून चालायचे
पण.......
तुझ्या वेगवान पावलाशी
स्पर्धा करणे
मला कधीच जमले नाही
एकाच टांगेत गेलास तू
क्षितीजाच्या पार.....
गोठवलेली पावलं माझी
झालीत निराधार
दूरवर दिसतात....
आता तुझी पावले
एका अज्ञात
गुहेकडे जाणारी
जेथून परतणार्‍या
पावलांचे ठसे
अजून कुणीच पाहिले नाहीत.

यावर माझी प्रतिक्रिया -
" पावलांना त्या नाही तुझी याद
मग का करून घ्यावास तुच फक्त त्रास ?
शोध तुझी, अगदी तुझीच वाट
ते सोपे नाही नाहीच;
अगदी मान्य, पण
हे सोसणे तरी
कुठे आहे सोपं ?
कर आता सुरूवात,
पुन्हा चालायला लाग.
तुझ्या पावलांच्या ठशांचाच
घेईल कोणीतरी माग .
मग होईल सोपी वाट
आणि होईल तीच खरी साथ !
किंवा असेही होईल
तुझ्या नव्या उमेदीकडे
अगदी त्याचेच जाईल लक्ष.
चकीत होऊन मागे फिरून
वळून बघेल तोच.
मग मात्र एकच कर
तुझ्या पावलांचेही महत्व
सतत ठेव जागते;
त्याच्या मनात,
अन हो,
त्याहूनही तुझ्या मनात ! "